پیامبر صلی الله علیه و آله:
یا عَلىُّ! اِذا بَکَى الْیَتیمُ اهْتَزَّ الْعَرْشُ، فَیَقولُ اللّه ُ ـ عَزَّ وَ جَلَّ ـ لِجَبْرَئیلَ: وَسِّعْ فِى النّارِ لِمَنْ اَبْکاهُ فَاِنّى اُبکیهِ، وَ وَسِّعْ فِى الْجَنَّةِ لِمَنْ اَضْحَکَهُ فَاِنّى اُضْحِکُهُ؛
اى على! هرگاه یتیم بگرید، عرش به لرزه مى افتد، سپس خداوند ـ عزّ و جلّ ـ به جبرئیل مى فرماید: آتش دوزخ را براى کسى که او را گریاند، گسترش بده که من او را خواهم گریاند. و براى کسى که او را خنداند در بهشت جایى باز کن که من او را خندان سازم.
وصیة النبى صلی الله علیه و آله لعلى علیه السلام (میراث حدیث شیعه، ج 2، ص48، ح198.)
